La crisis del coronavirus: la Escuela Pública saca músculu

Vivimos una situación imprevista y escepcional na que tola sociedá ta ufiertando lo meyor de sí mesma pa superar el retu que tenemos plantegáu. Dende SUATEA pensamos que, énte esta situación, naide tendría de ponese de perfil, que ye responsabilidá de toes y de toos arimar el llombu. Ensin dulda, el profesoráu asturiano ta apurriendo’l so escomanáu y arrogante trabayu poniéndose al llau de families y alumnáu pa compartir la esperiencia d’estrés emocional que nos toca vivir nestos díes.

La profesionalidá y responsabilidá del profesoráu fexo vidable qu’en menos d’una quincena se produxere un fondu xiru nel llabor docente, afaciendo los métodos de trabayu a una realidá inesperada.  Tamos delantre un momentu de fonda renovación pedagóxica na que’l profesoráu ta echando mano de tola so capacidá docente, de la so creatividá, de la so empatía emocional y de los sos propios medios tecnolóxicos pa intentar llegar a tol so alumnáu, pa esmolecese pola so estabilidá emocional, pa siguir col procesu d’enseñanza-aprendizaxe nun contestu desconocíu d’incertidume y de medrana. Too esto ta faciéndose ensin munchu ruiu, con un trabayu silenciosu que llega a cada llar y que la mayoría de les vegaes nun ye capaz d’atalantar que tamién no personal, cada profesor o profesora tien qu’encarar los sos propios retos personales y de conciliación familiar como lo fai’l restu la sociedá.

Esta situación abrió l’alderique de cómo siguir el procesu d’enseñanza- aprendizaxe y cómo va acabar esti atípicu cursu 2019-2020 que va marcar d’equí p’arriba les nueses vides. En SUATEA creemos na capacidá de les persones y de la sociedá pa superar los momentos difíciles. Por ello tenemos el convencimientu de qu’acabar esti cursu ensin impartir los conteníos curriculares previstos nun ye una desgracia nin va suponer un llastre pal nuesu alumnáu. Ver en casos individuales, cuando una enfermedá de llarga duración caltuvo dalgún alumnu o alumna alloñáu de les aules. La so reincorporación dexó recuperar, en munches ocasiones por demás, el tiempu qu’enantes se perdiere. Por esto, caltenemos l’optimismu y creemos que, si ponemos la calidá educativa nel centru, tamién vamos poder salir alantre nesta situación. Más cuando si somos conscientes de qu’esta perda de la que falamos  afecta al conxuntu del alumnáu y non a casos individuales. Va Ser muncho más fácil recuperar lo perdío.

La Escuela Pública ye, sobre toles coses, equilibradora de desigualdaes, ye’l terrén nel que se da la oportunidá a tol alumnáu de crecer, aprender y enfrentar la vida con toles sos capacidaes al máximu pa progresar y pa vivir feliz. Nun ye una fábrica de titulaciones, nin una máquina de dixebrar “bonos y malos”, ye’l terrén de la igualdá, de l’atención, de la empatía, del trabayu en comuña, de la construcción d’un futuru meyor y esa ye la xera na qu’anguaño s’atopa’l  centru de les esmoliciones y del trabayu del profesoráu asturianu.

Ye por too esto polo que tamos pola promoción directa de tol alumnáu pal próximu cursu, ensin qu’ello suponga dexar en blanco lo que queda de cursu. L’alumnáu nun puede llegar a la evaluación de final de cursu en desigualdá de condiciones: la fienda dixital y la fienda social suponen que munchos alumnos y alumnes tengan torgues pa siguir los conteníos curriculares. Por ello, vamos siguir aportunando na necesidá d’un trabayu coordináu pal tercer trimestre nel que se dea pasu a la repasada de los conteníos yá encetaos y a la enseñanza de les competencies dende’l so puntu más humanu y social, non dende’l so puntu empresarial o competitivu. Creemos na inclusión y na posibilidá de dedicar el tiempu que queda del cursu 2019-2020 a fomentar l’autonomía personal, la corresponsabilidá del nuesu alumnáu no doméstico, la igualdá en tolos ámbitos, l’actitú crítica énte la inmensidá de bilordios qu’atopamos, l’autorresponsabilidá énte los riesgos pa la so propia salú, la conocencia de les realidaes sociales de toles persones, la repasada de conceutos importantes p’analizar la situación escepcional na que vivimos, l’alderique pausao y argumentao frente al mensaxe del odiu, la solidaridá ente los territorios y situaciones particulares, les emociones que nos conecten col dolor y col duelu, les estratexes personales pa siguir creciendo y aprendiendo. En resume, trabayar la faceta más humana del nuesu oficiu docente.

Esto solo va ser posible si les nueses autoridaes proceden tamién a efectuar la so propia renovación. Por ello, dende SUATEA esiximos una serie de cuestiones a la Conseyería d’Educación

pa esti final de cursu:

1- Instrucciones clares y precises pa la docencia a lo llargo d’un tercer trimestre ensin

clases presenciales, que pongan la vida nel centru, non la burocracia que recarga inútilmente’l nuesu trabayu.

2- Midíes efectives y rápides pa que la fienda dixital y social del nuesu alumnáu nun-y torgue siguir, de dalguna manera, el cursu.

3- Contratación de profesoráu pa cubrir baxes y pa dar respuesta educativa al cien per cien de los grupos d’alumnáu de cada centru.

Amás, en SUATEA pensamos yá nel cursu 2020-21, que va ser escepcional porque nos tocará trabayar lo que perdiéramos anguaño. Esto solo va ser posible con un esfuerzu per parte de la Conseyería d’Educación que tenga como oxetivos:

1- Baxada de ratios xeneralizada que dexe la recuperación de conteníos

2- Dotación de plantiyes en tolos centros educativos que contemplen la xeneralización de desdobles nos grupos pa facilitar una atención a la diversidá que, a distancia, ye imposible.

3- Un esfuerzu presupuestariu que revalorice la escuela pública y la dexe ser la escuela equilibradora de desigualdaes ya integradora que tien de ser.

4- La desapaición de los conciertos educativos pa poder faer tola inversión del dineru público na escuela pública, la escuela de tola población.

                                Asturies, 6 d’abril 2020