15 d’ochobre Día Internacional de les Muyeres Rurales

En 2007, l’Asamblea Xeneral de la ONU estableció’l 15 d’ochobre como Día Internacional de les Muyeres Rurales en reconocencia “a la función y contribución  decisives de la muyer rural, incluyida la muyer indíxena, na promoción del desendolcu agrícola y rural, na meyora de la seguridá alimentaria y na erradicación de la probeza rural”.
Nestos tiempos, les persones que trabayen na agricultura, la pesca y el pastoríu  tán nuna situación llende en relación cola inseguridá alimentaria, ya que  les temperatures aumenten, los patrones climáticos son cada vez más difíciles de predicir y los desastres climáticos son cada vez más frecuentes. Les muyeres rurales son fundamentales nes economíes de tol mundu, unes como pequeñes llabradores, que garanticen l’alimentación fayadizo para les families, otres como encargaes de curiar del ganáu y toes cubriendo les necesidaes de cuidáu de la familia.
El patriarcáu afecta de enforma a les muyeres rurales enzancándo-yos l’accesu al emplegu, sobre too a les más moces.
La precariedá llaboral cébase nelles, porque los sos compañeros masculinos son a tener un mayor accesu al emplegu pagáu, les muyeres sufren más el trabayu temporal, trabayen mayoritariamente ensin cotizar a la Seguridá Social, con trabayos intermitentes, mal pagaos o poco visibles. Munches d’elles tamién trabayen como emplegaes de llar o na asistencia a persones  dependientes y a pesar de los intentos de facer brotar toa esta economía la mayor parte d’elles siguen trabayando nel mercáu negru. La inmensa mayoría de les emplegaes rurales tienen unos sueldos que val de  “complementu” na economía familiar.
Amás de tener  estos emplegos precarios tienen que  cubrir les necesidaes de cuidu de la familia encargándose na so propia casa de trabayos nel campu, pastoríu del ganáu y de cuidaos familiares de persones dependientes (o non).
Son poques les qualgamen un sueldu dignu que-yos dexe tener una verdadera llibertá d’elección. Son les primeres en tener que dexar el so puestu de trabayu pa atender les persones dependientes na familia porque esi ye’l papel que nos asignó’l patriarcáu. Les condiciones de vida que tienen que sufrir faen que se siga siendo perpetuu’l control familiar y enzanque les sos posibilidaes d’emancipación o independencia.
De toles maneres hai una xeneración nueva de muyeres nel mundu rural, muyeres qu’entamen coses nueves, y qu’afiten población nel so entornu local, que defenden la soberanía alimentaria y que tienen que ver dignificáu’l so trabayu con unes condiciones llaborales xustes. Un exemplu d’estes nueves esperiencies ye FADEMUR (Federación d’Asociaciones de Muyeres Rurales) Galicia que llanzaba anguaño “una marca de lleche 100%  gallega y 100% feminista: tola producción vien d’esplotaciones gallegues xestionaes por muyeres”. “quien la consuman van sofitar a les muyeres rurales, la economía más averada al territoriu y la producción de proximidá cola que s’amenorga la buelga de carbonu porque amás usen técniques más respetuoses col mediu ambiente y col bienestar animal”.

Por too esto manifestamos que:
– Ameyorar la situación de les muyeres rurales pasa por reconoce-yos el so valor fundamental, que se vean el so trabayu y necesidaes, fomentando-yos la capacidá entamadora, l’apoderamientu y la toma de decisiones, faciendo más llevadero atender  la vida llaboral y personal y el cuidu de descendientes y dependientes.
– Erradicar les desigualdaes nel ámbitu rural ye un deber del Gobiernu qu’implica al conxuntu de la sociedá y que va redundar en beneficiu de la economía, evitando la despoblación y l’avieyamientu poblacional.
– Ye menester la medría de medios y acciones pa combatir les desigualdaes nel mediu rural y avanzar escontra un desenvolvimientu sostenible ya integrador de toles necesidaes y diversidaes.

– La educación y formación de les muyeres nel ámbitu rural ye un deber del gobiernu, como lo ye l’accesu a la sanidá y a los servicios asistenciales. Los retayos fechos polos gobiernos frenaron les débiles meyores en derechos que se llograren  . Ye imprescindible  echar atrás esos retayos ya  facer inversión nesti campu.
– Faen falta midíes pa fomentar l’asociacionismu de les muyeres rurales y la coordinación ente les alministraciones públiques pa lluchar contra la desigualdá nel  mediu rural. Ye urxente una política d’Estáu basada nel respetu a la diversidá, el desenvolvimientu sostenible y el mediu ambiente.


POLES MUYERES RURALES Y EL  SO APODERAMIENTU, POLA SOBERANÍA ALIMENTARIA.



                         Organización de Muyeres de la Confederación Intersindical
Madrid, 15 d’ochobre de 2017