Día Internacional de les Muyeres Rurales

En 2007 l’Asamblea Xeneral de la ONU estableció’l 15 d’ochobre como Día Internacional de les Muyeres Rurales en reconocencia a “la función y contribución decisives de la muyer rural, incluyida la muyer indíxena, na promoción del desarrollu agrícola y rural, la meyora de la seguridá alimentaria y la desaniciación de la probeza rural”.

Les muyeres xueguen un papel indispensable nes economíes rurales, tantu nos países desarrollaos, como naquellos en víes de desarrollu. Asina, a nivel mundial, la producción de bienes y alimentos, nun 80%, realizase poles muyeres, que sicasí namás son propietaries d’un 2% de los bienes en tierres o capital. Elles son les encargaes de la tierra, de los sos cultivos, de la preservación de les granes, de la repartida y cuidáu de l’agua y del ganáu o de la producción de combustibles pa les families y comunidaes. Too ello añadío al cuidáu de descendientes y del restu de les persones dependientes o non- que formen el núcleu familiar.

El mediu rural necesítales porque son les responsables del asentamientu poblacional, evitando l’avieyamientu o l’abandonu del mediu. Son el motor de la anovación del mediu rural y el centru de les polítiques de desarrollu d’ésti. El so papel ye imprescindible na diversificación de la economía pal caltenimientu de los niveles de renta de les sos families y comunidaes, contribuyendo asina a la vertebración territorial.

Son munchos los problemes y discriminaciones qu’afecten a les muyeres rurales: la mayoría d’elles trabaya tola vida na agricultura o ganadería ensin recibir nenguna remuneración por ello, añadiendo -como nel restu de les muyeres- estos trabayos al domésticu y al de cuidaos; les débiles meyores feches en materia d’igualdá d’oportunidaes ente muyeres y homes nun se dieron nel mediu rural, onde les desigualdaes son inda más patentes; la falta d’infraestructures, la dificultá pa acceder a servicios y les escases o nules oportunidaes llaborales o formatives, obliguen a les muyeres rurales a emigrar a les ciudaes en busca de trabayu, formación y servicios; la falta de corresponsabilidá nos cuidaos de les fíes y fíos y la desigualdá nos permisos por nacencia pa madres y padres, o de los cuidaos de les persones dependientes -agravada pola falta d’escueles públiques infantiles de 0-3 años o servicios asistenciales- son una torga insalvable nel mediu rural pa toles muyeres al acceder al mercáu llaboral n’igualdá de condiciones que los homes; la falta de proximidá de servicios sociales y asistenciales ye una torga más pa que les muyeres, nel ámbitu rural, puedan llegar a la sanidá, la educación o’l cuidáu de les persones dependientes. Tampoco podemos escaecer que nel mediu rural les muyeres en situación de violencia machista difícilmente atopen servicios próximos d’información, prevención o ayuda.

La meyora que supunxo la Llei de Titularidá Compartida al reconocer el trabayu de les muyeres y los sos derechos y l’accesu a prestaciones a les qu’enantes nun podíen, a pesar de ser importante, ye una norma que nun se desarrolló dafechu.

Por too ello, la Organización de Muyer de SUATEA, nel Día Internacional de la Muyer Rural, manifiesta que:

• Ameyorar la situación de les muyeres rurales pasa por reconocer el so valor fundamental, visibilizando’l so trabayu y necesidaes, fomentando la so capacidá entamadora, empoderamientu y toma de decisiones, facilitando la conciliación de la vida llaboral y personal y el cuidáu de descendientes y dependientes.
• Desaniciar les desigualdaes nel ámbitu rural ye una obligación del Gobiernu qu’implica al conxuntu de la sociedá y que va actuar en beneficiu de la economía, evitando la despoblación y l’avieyamientu poblacional.
• Ye necesario la medría de medios y acciones pa combatir les desigualdaes nel mediu rural y avanzar hacia un desarrollu sostenible y integrador de toles necesidaes y diversidaes.
• Ye imprescindible’l desarrollu y l’impulsu de la Llei de Titularidá Compartida, garantizar la so aplicación, informando y sopelexando la norma, faciendo’l siguimientu sobre la so aplicación y les acciones que sían necesaries pa que la so implantación en tol ámbitu rural sía una realidá.
• La educación y formación de les muyeres nel ámbitu rural ye un deber del Gobiernu, como lo ye l’accesu a la sanidá y los servicios asistenciales. Los retayos fechos polos gobiernos frenaron les débiles meyores llograes en derechos. Ye imprescindible revertir y invertir.
• Son necesaries midíes pa fomentar l’asociacionismu de les muyeres rurales y una coordinación ente les alministraciones públiques pa lluchar contra la desigualdá nel mediu rural. Urxe una política d’Estáu basada nel respetu a la diversidá, el desarrollu sostenible y el mediu ambiente.

Organización de Muyer de SUATEA

Imprimir